Het is ook aan te raden om geen "pagina-vullers" op te nemen in TP-documenten, zoals uitgebreide paragrafen die rechtstreeks uit de TP-richtlijnen komen. Dit irriteert de lezer alleen maar, of het nu de belastinginspecteur is of iemand anders. Het draagt op geen enkele manier bij aan het doel om het TP-beleid en de TP-praktijken te verduidelijken voor de lezer. Het kopiëren van TP richtlijnen of ander dergelijk materiaal geeft de belastingdienst niet de indruk dat het bedrijf voldoet aan de TP documentatievereisten of dat het TP model van het bedrijf in lijn is met het arm's length principe.
Belastingdiensten hebben de neiging om TP-documentatie op te merken die lijkt te zijn opgesteld als een nalevingsformaliteit, waardoor ze er beter naar gaan kijken. Ze kijken ongunstig aan tegen hoofd- en lokale dossiers met een generieke en sjabloonachtige aanpak. In plaats daarvan geven ze de voorkeur aan op maat gemaakte documenten die voldoende gedetailleerd zijn, zodat ze het TP-model kunnen beoordelen zonder om extra informatie en ondersteunende documenten te hoeven vragen. Bedrijven moeten er daarom voor zorgen dat hun TP-documentatie zo gedetailleerd en specifiek mogelijk is, zodat de activiteiten nauwkeurig worden weergegeven. Dit houdt in dat ze verder moeten kijken dan een afvinkmentaliteit en een uitgebreide en genuanceerde analyse moeten geven van de functies, activa en risico's die de entiteiten die betrokken zijn bij de intercompany transacties gebruiken/nemen.
